در زمان‌های گذشته از نوعی عمل جراحی به نام اینله به جای پر کردن برای جایگزینی مقدار کمی ساختار از دست رفته دندان به دلیل پوسیدگی استفاده می‌شد. اینله‌ها نیز مانند پرکردن‌ها در داخل دندان قرار می‌گرفتند و فقط از طلا ساخته می‌شدند. اما امروزه از این عمل همچنان استفاده می‌شود. 
اینله‌های دندانی
امروزه اینله‌ها را می‌توان از مواد همرنگ دندان مانند سرامیک یا کامپوزیت دندانی مخصوص ساخت. پر کردن معیوب یا نامطلوب را می‌توان با اینله‌های همرنگ دندان جایگزین کرد و به دندان چسباند. این فرآیند ممکن است در واقع استحکام دندان را بهبود بخشد و به مهر و موم کردن اینله روی دندان کمک کند.
آنله‌های دندانی
آنله‌ها نیز در داخل دندان قرار می‌گیرند، اما روی سطح جویدنی دندان عقبی کشیده می‌شوند تا جایگزین یک یا چند کاسپ شوند. در گذشته آنله‌ها فقط از طلا ساخته می‌شدند، اما امروزه همانند اینله، بیماران بیشتری درخواست آنله همرنگ دندان می‌کنند. ساخت آنله از سرامیک/پرسلن باعث می‌شود که ترمیم به دندان بچسبد. این فرآیند باندینگ ممکن است در واقع استحکام دندان را بهبود بخشد و به چسباندن آنله به دندان کمک کند.
تعیین اینکه چه زمانی می‌توان از اینله یا آنله به جای روکش استفاده کرد دشوار است. تشخیص این مطلب که آیا شما امکان اینله یا آنله همرنگ دندان را دارید یا خیر، بر عهده متخصص پروتز است.
لزوم استفاده از یک متخصص پروتز برای اینله و آنله
اگر علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینله و آنله دندان هستید و اینکه چه روشی برای شما بهترین است، همین امروز با پیدا کردن یک متخصص پروتز در نزدیکی خود شروع کنید.
تفاوت بین اینله و آنله در دندانپزشکی
ایمپلنت‌های دندانی: احتمالاً دندانپزشک به شما توصیه کرده است که یک روکش یا پرکننده برای پوشاندن پوسیدگی یا حفره‌های دندانی خود تهیه کنید. با این حال، ممکن است در مورد برخی از گزینه‌های دیگر مانند آنله و اینله دندان نشنیده باشید. به طور کلی، از پر کردن برای پوشاندن حفره‌های جزئی استفاده می‌شود، در حالی که تاج‌ها زمانی استفاده می‌شوند که شکستگی قابل توجهی وجود داشته باشد که باید پوشانده شود.
اما ممکن است سناریوهایی وجود داشته باشد که روکش برای پوشاندن پوسیدگی دندان بیش از حد نیاز باشد، یا پرکردگی برای این کار خیلی کم باشد. آنله‌ها و اینله‌های دندانی همان چیزی است که بسیاری از دندانپزشکان در صورت نیاز به پوشاندن شکاف‌های دندان شما از آن استفاده می‌کنند. کارایی این دو عمل نسبت به پرکردن‌ها بیشتر است، اما مانند روکش‌ها باعث اذیت شما نمی‌شوند.
اینله و آنله دندان در واقع چیست؟
در دندانپزشکی، آنله و اینله به عنوان پرکننده غیرمستقیم در نظر گرفته می‌شود، به این معنی که این دو وسیله به عنوان یک قطعه جامد در خارج از دهان قرار می‌گیرند که متناسب با شکل و اندازه خاص حفره است.
آنله‌ها و اینله‌ها در پرمولرها یا مولرها و در زمانی استفاده می‌شوند که دندان به دلیل یک پر کردن ساده، آسیب زیادی دیده باشد، اما نه آسیبی که نیاز به روکش داشته باشد. تضاد مهم بین این دو روش مقدار و بخشی از دندانی است که می‌پوشانند.
اینله و آنله‌های دندانی از مواد دندان مانندی به نام پرسلن ساخته می‌شوند که ارزش زیبایی شناختی را برای بیمار بهبود می‌بخشد. با این حال، در سال‌های اخیر اینله‌ها و آنله‌ها بیشتر از مواد سرامیکی ساخته می‌شوند.
اینله‌های دندانی در ناحیه جویدنی دندان شما که در اثر آسیب یا پوسیدگی آسیب دیده است، نصب و قالب‌گیری می‌شود. از طرف دیگر، آنله‌ها برای آسیب و خراب شدن کاسپ دندان شما و همچنین سطح بایت استفاده می‌شوند.
تفاوت بین اینله و آنله دندان
اینله‌ها برای کاهش آسیب به سطح دندان شما طراحی شده‌اند. این وسیله می‌تواند زمانی که آسیب یا پوسیدگی در کاسپ دندان شما وجود دارد، استفاده شود. دندانپزشکان مواد مختلفی دارند که می‌توانند برای تولید اینله از آنها استفاده کنند، از جمله طلا، رزین‌های کامپوزیت و سرامیک. رزین‌های کامپوزیت را می‌توان با رنگ دندان‌های شما مطابقت داد تا زیبایی ایده آلی به دست آورد.
تفاوت قابل توجه بین اینله و آنله در این است که یک آنله مساحت بیشتری را نسبت به اینله پوشش می‌دهد. از طرف دیگر، یک آنله کاسپ دندان شما را می‌پوشاند، در حالی که اینله فقط ناحیه بین کاسپ‌ها را می‌پوشاند.
اینله مناطق زیادی از دندان را ترمیم می‌کند. البته گاهی به آن تاج جزئی نیز می‌گویند. بر خلاف اینله‌ها، آنله‌ها روی سطح بایت استفاده می‌شوند و بنا به درخواست بیمار می‌توانند تا کاسپ روی دندان شما کشیده شوند. درست مانند اینله‌ها، آنله‌ها را می‌توان از سرامیک، طلا یا رزین‌های کامپوزیت طراحی کرد، زیرا هر ماده دوام عالی را برای بیمار فراهم می‌کند. استفاده از آنله به عنوان جایگزینی برای روکش در نظر گرفته می‌شود، زیرا این روش درمانی نسبت به روش قرار دادن روکش معمولی، به حفظ دندان‌های بیشتری کمک می‌کند.
اینله دندان در مقابل پر کردن: تفاوت چیست؟
به طور کلی در مباحث تئوریک این دو عبارت به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما اینله‌ها برای حفره‌های بزرگتر طراحی شده‌اند. این دو گزینه شامل برداشتن حفره موجود با استفاده از مته و پوشاندن آن فضای خالی است، اما تکنیک مورد استفاده دو شیوه برای پر کردن آن فضا تفاوت دارد. در پر کردن، از مواد کامپوزیت یا آمالگام برای پوشاندن ناحیه استفاده می‌شود و این فرآیند سریع‌تر است و می‌توان آن را در یک نوبت انجام داد.
اما با اینله، فضا با یک تکه پوشیده می‌شود که عموماً در آزمایشگاه ساخته می‌شود، اگرچه می‌توان آن را در مطب دندانپزشکی نیز ساخت. مواد آن معمولا با استفاده از سرامیک یا طلا ساخته می‌شود. اینله باید دقیقاً متناسب با شکل و اندازه فضای آسیب‌دیده دندان طراحی شود. در غیر این صورت، باکتری‌ها و غذا وارد آن فضا شده و منجر به پوسیدگی بیشتر می‌شود.
یکی از مزیت‌های مهم اینله‌ها این است که به اندازه یک پرکننده منقبض نمی‌شوند، بنابراین احتمال شکست ترمیم به همین دلیل کمتر است. اینله‌ها نیز از نظر تئوری دوام بیشتری نسبت به پرکننده‌ها دارند و این باعث می‌شود در دراز مدت قابل اتکاتر باشند.
هنگام بررسی آنله و اینله دندان، بسیار مهم است که با یک دندانپزشک مجرب کار کنید و محصولی را انتخاب کنید که برای نیازهای سلامت دندان شما مناسب باشد.
