ایمپلنت ثابت دندان

ایمپلنت دندان ثابت و اوردنچر دو تکنیک جدید و پیشرفته هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای دندان مصنوعی سنتی باشند. انتخاب یکی از این روشها برای افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند؛ چندان آسان نیست.

دندان مصنوعی سنتی را می توان تقریبا برای تمام بیمارانی که  تعداد زیادی از  دندان هایشان از بین رفته، به کار برد اما ایمپلنت دندان ثابت یا اوردنچر تنها در صورتی که لثه و استخوان فک فرد از استحکام و سلامت کافی برخوردار باشد؛ قابل استفاده است چون در روش کاشت ایمپلنت یا اوردنچر از دو یا چند ایمپلنت به عنوان پایه برای نگهداری پروتز دندان مصنوعی استفاده می گردد.

 اگر چند دندان خود را از دست داده اید ناراحت نباشید از دست دادن دندان بسیار طبیعی است. آمار ها نشان می دهد حدود ۷۰ درصد افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال حداقل یکی از دندانهای خود را از دست داده اند و یک نفر از ۴ سالمند بالای ۷۴ سال نیز تمامی دندان های خود را از دست داده و نیاز به استفاده از دندان مصنوعی یا اوردنچر دارد. برای جایگزین کردن حداکثر ۲ یا ۳ دندان نیز باید یکی از روش های دندان مصنوعی متحرک، بریج سنتی یا ایمپلنت دندان را انتخاب کرد تا جای دندان خالی پر شود در غیر اینصورت سلامت سایر دندانها، لثه و استخوان فک نیز به خطر می افتد.

 طبق آمارهای موجود سالمندانی که از دندان مصنوعی سنتی استفاده می کنند به بیماری‌های لثه دچار شده یا با تحلیل استخوان فک مواجه می شوند. با توجه به این آمارها به نظر می رسد استفاده از اوردنچر یا ایمپلنت دندان گزینه مناسب تری نسبت به دندان مصنوعی متحرک باشد.

بدیهی است که هر دو روش  ایمپلنت دندان و دندان مصنوعی متحرک می تواند اعتماد به نفس شما را برگرداند تا هم از داشتن لبخندی زیبا لذت ببرید و هم بهداشت دهان و دندان خود را حفظ کنید. اما اگر نمی دانید بین ایمپلنت دندان ثابت، اوردنچر و دندان مصنوعی کدام یک را انتخاب کنید باید تفاوت بین این روشها را بررسی کرده و مزایا و معایب آنها را نسبت به شرایط خود بسنجید.

چرا باید جای خالی دندانهای از دست رفته را با ایمپلنت دندان ثابت یا دندان مصنوعی متحرک پر کنم؟

جای خالی یک یا چند دندان علاوه براینکه موجب می شود اعتماد به نفس خود را از دست بدهید روی زیبایی ظاهری شما نیز تاثیر نامطلوبی دارد. اما این اصلی ترین دلیل برای پر کردن جای خالی دندانهایتان با دندان مصنوعی متحرک یا اوردنچر نیست. برای انتخاب یکی از روش های جایگزین کردن دندان های از دست رفته باید بدانید که جای خالی دندان واقعاً سلامت سایر دندانها، لثه و استخوان فک شما را به خطر می‌اندازد. زمانی که لثه بیرون بیفتد و دندانی روی آن قرار نداشته باشد باکتری ها به راحتی روی آن رشد کرده و عفونت لثه را به وجود می آورند. عفونت لثه بیماری های لثه را در پی خواهد داشت که این بیماری ها نیز می‌توانند منجر به مشکلات قلبی یا حتی ابتلا به دیابت شود.

جای خالی دندان همچنین روی ساختار استخوان فک شما نیز تاثیر می گذارد. چون دندانهای مجاور دندان از دست رفته جا به جا می‌شوند تا بتوانند جای خالی را پر کنند. این جا بجایی ممکن است با کج شدن سایر دندان ها همراه شود. با حرکت سایر دندانها، استخوان فک نیز در طول زمان تغییر شکل داده و ساختار فک شما ناپایدار تر می شود. تمام این عوامل به پوسیدگی دندان ها و از دست دادن دندان های بیشتر منجر می شود.

حالا شما می دانید که چرا با از دست دادن یک یا چند دندان خود باید به نحوی جای خالی آنها را پر کنید تا از عوارض جانبی آن در امان باشید. اما نکته مهم اینجاست که بهترین روش جایگزین کردن دندان از دست رفته برای شما کدام است: ایمپلنت دندان ثابت، اوردنچر یا دندان مصنوعی سنتی؟

اوردنچر

اوردنچر همان دندان مصنوعی پروتزی است که به صورتی طراحی شده که توسط پایه های ایمپلنت در دهان ساپورت می شود به همین علت احساسی شبیه دندان های طبیعی به بیمار می دهد. اما استفاده از ایمپلنت های دندانی متداول تر از اوردنچر است. در فک بالا معمولا از یک قاب فلزی که توسط سه یا تعداد بیشتری ایمپلنت کاشته شده در فک ساپورت می شود برای سوار کردن اوردنچر استفاده می شود اما در فک پایین کاشت دو دو ایمپلنت  بدون نیاز قاب کفایت می کند. اوردنچر شامل یک تاج دندانی پروتزی سفید و کمی بافت لثه شبیه سازی شده است که از نوعی پلاستیک که معمولاً اکریلیک صورتی است تهیه می شود. اوردنچر از لحاظ ظاهری تقریبا شبیه دندان مصنوعی سنتی است و حتی گاهی اوقات می توان دندان های مصنوعی بیمار را به اوردنچر تبدیل کرد.

ایمپلنت دندان ثابت

در ایمپلنت دندان که دندان مصنوعی ثابت را روی خود نگه می دارد نیز از همان تاج دندانی پروتزی استفاده می شود و تا حدودی بافت لثه نیز برای آن طراحی می شود. توجه داشته باشید که این روش با بریج ایمپلنت که فقط شامل تاج دندان میشود و هیچ گونه بافت لثه ای برای آن طراحی نمیشود؛ متفاوت است. برخلاف اوردنچر، ایمپلنت دندان ثابت را نمیتوان از دهان خارج کرد. بلکه تاج دندان ایمپلنت توسط دندانپزشک در دهان ثابت می شود. اتصال دائمی تاج دندان روی ایمپلنت احساس راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می آورد. مراقبت از آن نیز دقیقا مانند دندان طبیعی با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه انجام می شود. اما دندان مصنوعی ایمپلنت شده ثابت حداقل به ۴ تا ۶ ایمپلنت برای سوار کردن دندانهای کامل یک فک نیاز دارد و برای کاشت این تعداد ایمپلنت بیمار باید استخوان فک سالم و قدرتمندی داشته باشد. به همین علت استفاده از ایمپلنت دندان ثابت برای کل دندان ها به جای دندان مصنوعی متحرک کمی چالش برانگیز است.