مراقبت از دندان شیری؛ زمان رویش و افتادن آن‌ها

دندان‌های شیری چیست؟

اولین مجموعه دندان کودک شما، دندان‌های شیری نامیده می‌شود. تعداد آن‌ها ۲۰ عدد است و در حدود شش ماهگی شروع به رشد می‌کنند، اگرچه زمان رشد آن‌ها از کودکی به کودک دیگر متفاوت است.

اولین چیزی که ظاهر می‌شود دندان‌های ثنایای مرکزی یا همان چیزی است که بسیاری از ما از آن به عنوان دندان‌های جلو یاد می‌کنیم. دندان‌های پایین معمولاً قبل از دندان‌های بالایی رویش می‌کنند. اکثر کودکان تا سه سالگی مجموعه کاملی از دندان‌های شیری خواهند داشت.

دندان‌های دائمی چیست؟

دندان‌های شیری کودک شما به تدریج با دندان‌های دائمی جایگزین می‌شوند. ۳۲ دندان دائمی وجود دارد و معمولاً زمانی که کودک شما به شش سالگی می رسد شروع به جایگزینی دندان‌های شیری می‌کنند، به این معنی که کودک شما تقریباً همزمان با ورود به دبستان شروع به از دست دادن دندان‌های شیری خود می‌کند.

البته، این مسئله در هر کودکی متفاوت است و برخی ممکن است از دست دادن اولین دندان شیری خود را در پنج سالگی تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تا هفت سالگی صبر کنند تا بتوانند دندان خود را در کف دست خود بگیرند.

دندان های دائمی چه تفاوتی با دندان‌های شیری دارند؟

برای افراد ۳۲ دندان دائمی وجود دارد، در حالی که تنها ۲۰ دندان شیری در دهان انسان وجود دارد. دندان‌های دائمی بزرگتر از دندان‌های شیری هستند و ممکن است مانند دندان‌های شیری سفید به نظر نرسند. زیرا مینای دندان‌های شیری نازک‌تر از مینای دندان‌های دائمی است. ریشه دندان‌های شیری نیز نازک‌تر و کوتاه‌تر از ریشه دندان‌های دائمی است، زیرا دندان‌های شیری طوری طراحی شده‌اند که پس از بیرون آمدن دندان‌های دائمی به سمت سطح، می‌ریزند.

چرا مراقبت از دندان‌های شیری مهم است؟

دندان‌های شیری چه زمانی می‌افتند؟

درست مانند نحوه رویش دندان‌های شیری در سنین مختلف، افتادن آن‌ها نیز در زمان‌های مختلف رخ می‌دهد. دندان‌های ثنایای مرکزی معمولاً اولین دندان‌هایی هستند که در حدود شش تا هفت سالگی با دندان‌های ثنایای مرکزی دائمی جایگزین می‌شوند. در واقع، دندان‌های شیری کودک شما به همان ترتیبی که ظاهر شده‌اند، می‌ریزند.

دندان‌های شیری پایینی معمولاً ابتدا رویش می‌کنند، بنابراین اولین دندان‌هایی هستند که می‌افتند. به دنبال آن دندان‌های ثنایای جانبی (در کنار دندان‌های ثنایای مرکزی) و سپس دندان‌های مولر اول، مولر دوم و دندان نیش قرار می‌گیرند.

تمام دندان‌های شیری باید تا زمانی که فرزندتان ۱۲ ساله شود، بیفتند. این بدان معناست که در سنین ۶ تا ۱۲ سالگی، کودک شما ترکیبی از دندان‌های شیری و بزرگسالان را در دهان خود خواهد داشت.

دندان‌های شیری چگونه می‌افتند؟

دندان‌های شیری معمولا با رویش دندان‌های دائمی بیرون زده می‌شوند. فرزند شما اولین کسی خواهد بود که به شما می‌گوید می‌تواند حرکت دندانی را احساس کند یا اینکه دندان تکان می‌خورد. دندان لق پس از چند روز یا حتی چند هفته خواهد افتاد.

کودک شما ممکن است به دلیل لق شدن دندانش در غذا خوردن دچار مشکل شود. اگر این اتفاق افتاد، می‌توانید تکه‌های کوچک‌تر و به اندازه لقمه‌ای غذا بدهید تا جویدن آن آسان‌تر شود. همچنین می‌توانید مواد غذایی نرم‌تری مانند کیوی، توت فرنگی و سبزیجات پخته به کودک خود بدهید.

معمولاً نیازی به مداخله و کشیدن دندان شیری لق نیست. فقط اجازه دهید طبیعت مسیر خود را طی کند، اما به کودک خود یادآوری کنید که عادت خوب مسواک زدن را ادامه دهد. مسواک زدن منظم می‌تواند به بیرون آمدن آسان دندان با درد و خونریزی بسیار کم کمک کند.

والدین بر این باورند که دندان‌های شیری لق شده باید زودتر برداشته شوند تا از انحراف دندان‌های دائمی جلوگیری شود. این در واقع درست نیست. اگر کودک شما با دندان‌های دائمی مشکل شلوغی دارد، کشیدن دندان‌های شیری لق این مشکل را حل نمی‌کند. برداشتن دندان‌های شیری به دلیل کمبود فضای موجود، دندان‌های دائمی را تشویق نمی‌کند تا در موقعیت صحیح رشد کنند.

با این حال، اگر فضایی در فک وجود داشته باشد، پس از افتادن دندان شیری لق، طبیعی و معمول است که دندان بالغ در حال رشد به طور طبیعی به داخل قوس حرکت کند.

پس از افتادن دندان، کودک خود را وادار کنید تا با مقداری آب غرغره کند، به خصوص اگر خونریزی داشت. نیازی نیست که کودک شما مسواک زدن را متوقف کند. مسواک زدن دو بار در روز باید حفظ شود. 

چه زمانی دندان‌های شیری را بکشیم؟